Yüksek Adalet Bakanlığının, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan hükümlü ...’ın mahkûmiyetine dair Diyarbakır (Kapatılan CMK 250. madde ile görevli) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/03/2009 tarihli ve 2008/115 esas, 2019/150 sayılı, 24.12.2009 tarihinde kesinleşen kararından sonra anılan Mahkemece hükümlünün memnu haklarının geri verilmesine ilişkin 05.04.2016 tarih, 2008/115 esas, 2009/150 karar sayı ile verilen ve temyiz edilmeksizin 26.12.2018 tarihinde kesinleşen kararın kanun yararına bozulmasına ilişkin talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 26.03.2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A)Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Hükümlü ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan Diyarbakır (Kapatılan) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/03/2009 tarih, 2008/115 Esas ve 2009/150 karar sayılı kararı ile TCK"nın 188/3, 62, 53 maddeleri uyarınca sonuç olarak 7 yıl 6 ay hapis ve 15.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, kararın temyiz incelemesi neticesinde 24.12.2009 tarihinde kesinleştiği,
2- Hükümlünün 04.04.2016 tarihli dilekçesi ile müracaatı üzerine anılan Mahkemenin 05.04.2016 tarih, 2008/115 esas, 2009/150 karar sayılı karar ile memnu hakların geri verilmesine karar verdiği, kararın temyiz edilmeksizin 26.12.2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık ..."ın mahkûmiyetine dair Diyarbakır (Kapatılan CMK 250. madde ile görevli) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/03/2009 tarihli ve 2008/115 esas, 2019/150 sayılı kararını müteakip, hükümlünün memnu haklarının geri verilmesine ilişkin anılan Mahkemenin 05/04/2016 tarihli ve 2008/115 esas, 2019/150 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, Diyarbakır (Kapatılan CMK 250. madde ile görevli) 4. Ağır Ceza Mahkemesince hükümlünün talebinin kabulü ile memnu hakların iadesine karar verilmiş ise de, anılan karara dayanak teşkil eden 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu 13/A maddesinde yer alan, ""5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması,
b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerekir."" şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, memnu hakların iadesi kararı verilebilmesi için infazın tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık sürenin geçmiş olmasının gerekmesi karşısında, hükümlünün mahkûm olduğu 7 yıl 6 ay hapis cezasının 26/04/2015 tarihinde infaz edildiği cihetle, yasaklanmış hakların iadesine ilişkin kararın verildiği 05/04/2016 tarihinde 3 yıllık sürenin dolmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 19/03/2019 gün ve 94660652-105-21-1740-2019-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ olunur. ’’ denilerek Diyarbakır (Kapatılan CMK 250. madde ile görevli) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2016 tarihli ve 2008/115 esas, 2019/150 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Hükümlülük kararında açıkça hükmedilmese bile bir suçtan mahkûmiyetin doğal neticesi olarak Anayasanın 76. maddesi ve diğer özel kanunlarda yer alan "seçme ve seçilme hakkından yoksun kılınma", "kamu hizmetlerinden yasaklanma", "memuriyetten mahrumiyet" gibi, bir suçtan mahkûmiyetin sonucu olan hak yoksunluklarının yasak hakların geri verilmesi yoluyla giderilebileceği,
Bununla birlikte, somut olayda hükmün infazının 26.04.2015 tarihinde tamamlanmış olması karşısında, henüz 5352 sayılı Adli Sicil Kanununun “Yasaklanmış Hakların Geri Verilmesi” başlıklı 13/A maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde yer alan “Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması” şartının gerçekleşmediği ve bu durumda karar tarihi itibari ile yasaklanmış hakların geri verilme koşullarının oluşmadığı anlaşıldığından, yasaklanmış hakların geri verilmesine karar verilmesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D)Karar :
Açıklanan nedenlere göre; Diyarbakır (Kapatılan CMK 250. madde ile görevli) 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.04.2016 tarihli ve 2008/115 esas, 2019/150 karar sayılı ek kararının 5271 sayılı CMKnın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 01.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.