Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2012/1317 Esas 2012/1881 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 29.03.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20.10.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı 101 ada 340 parsel sayılı taşınmazı lehine, davalılara ait 361, 101 ada 7, 8 ve 9 parsel sayılı taşınmazlar aleyhine geçit hakkı tesisini istemiştir.
Davalı ... ve dahili davalı ... davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dahili davalılara ait 101 ada 7 ve 8 parsel sayılı taşınmazlardan 2,5 metre genişliğinde geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, dahili davalı ... temyiz etmişlerdir.
Somut olayda da; Davanın niteliği gereği, değerlendirilmeye alınan 101 ada 7 ve 8 parsel maliklerinin harçsız dilekçe ile davaya dahil edilmeleri uygun olmamıştır. Bu parsel malikleri ile ilgili davacıya ayrı bir dava açması için yeterli süre verilerek bu dava ile birleştirilmesi sağlanarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de; tesis edilen geçit hakkı ... karayoluna bağlanmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece, geçitin bağlandığı yolun erişme kontrollü devlet karayolu olup olmadığı ve böyle olduğu takdirde belirlenen güzergahtan geçit hakkı tesisinin uygun olup olamadığının Karayolları Genel Müdürlüğünden sorulmaksızın karar vermiş olması da doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerde dahili davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.