MAHKEMESİ : Ankara 11. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2013
NUMARASI : 2010/192-2013/498

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalının maliki olduğu cezaevi nakil aracının neden olduğu tek taraflı trafik kazasında araçta asker olarak bulunan davacıların oğlu, kardeşi ve torunu olan Z. A."nun vefat ettiğini, müteveffanın annesi, babası, büyükannesi ve büyükbabası olan davacıların destekten yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 4.000,00 maddi tazminat ile toplam 235.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili daha sonra verdiği ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini davacı Yavuz için 11.300,00 TL, davacı Cevriye için 11.799,00 TL, davacı Fikriye için 1.917,00 TL ve davacı Ziya için 1.271,00 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı Yavuz için 11.300,00 TL, davacı Cevriye için 11.799,00 TL, davacı Fikriye için 1.917,00 TL maddi tazminat ile davacı
anne ve baba için ayrı ayrı 20.000,00 TL, davacı Fikriye ve Sefa için ayrı ayrı 10.000,00 TL ve diğer davacılar için ayrı ayrı 5.000,00 TL olmak üzere toplam 80.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davacı Ziya yönünden ise davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13. maddesinin j bendinde Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olduğu hüküm altına alınmıştır. Kanunun 1 sayılı tarifesinde ise yargı harçlarının ne şekilde alınacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda, davalının harçtan müstesna olduğu gerekçesiyle bakiye karar ve ilam harcının alınmasına yer olmadığı kararı verilmesine karşın davacı tarafça önceden yatırılan 3.647,95 TL peşin harcın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Ne var ki, davalı idare harçtan muaf olduğundan aleyhine verilen hüküm nedeniyle davacı tarafından önceden yatırılan peşin harçtan da sorumlu tutulamaz. Bu durumda mahkemece, davacı tarafından önceden yatırılan peşin harcın iadesine karar verilmesi gerekirken harçtan muaf olan davalı idareden tahsiline karar verilmesi doğru olmayıp bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün son sayfasındaki (22) numaralı bendinin ilk satırında yer alan 3.647,95 TL ibaresinden sonra gelen “harcın tamamı” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “harcın davacı tarafa iadesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden
davalıya geri verilmesine 22.10.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.