Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/14644 Esas 2020/438 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14644
Karar No: 2020/438
Karar Tarihi: 16.01.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/14644 Esas 2020/438 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiş. Ancak sanık tarafından yapılan temyiz başvurusu sonrasında Yargıtay 15. Ceza Dairesi, sanığın suçun basit halini oluşturduğunu ve uzlaştırma kapsamında kaldığını belirterek hükümde yanılgıya düşüldüğüne karar vererek mahkemenin kararını bozmuştur. Kararda TCK'nın 155/1. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun basit haliyle karşı karşıya kalındığı ve bu nedenle sanığın suç işlediği kabul edilerek yeniden yargılama yapılması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 155/2
- TCK 62/1
- TCK 50/1-a
- TCK 52/2-4
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. madde fıkraları
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

15. Ceza Dairesi 2019/14644 E. , 2020/438 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nın 155/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4
maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın 14.10.2011 tarihinde ... Kuyumculuk isimli işyerinden 327,77 gr altın satın aldığı, daha sonra bu altınları saklaması için sanığın sahibi olduğu kuyumcuda çalışan ...’a teslim ettiği, karşılığında ..."in katılana ön yüzünde "... Kuyumculuk ..., 1 gr has=94,00 TL, sabit kur fiyatı, fiyat yükselirse yüksek kurdan işlem, fiyat düşerse 98,00 TL"den işlem yapılacak" arka yüzünde ise "Garanti Belgesi, 28.000,00 TL bizde" bilgilerinin yazılı olduğu kartvizit verdiği, katılanın daha sonra adı geçen kuyumcuya teslim ettiği altınlarını geri almaya gittiğinde emanet olarak verdiği altınlarının kendisine iade edilmediği ve sanığın bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı ve tüm dosya kapsamına göre; sanık ile katılan arasındaki ilişkinin kuyumcu kasasında emaneten değerli eşya saklamaktan ibaret olduğu, TCK"nın 155/2 kapsamında hizmet ve ücret ilişkisinin bulunmadığı, bu nedenle de sanığın eyleminin güveni kötüye kullanma suçunun basit halini oluşturduğunun kabulü gerektiği, sanığın sübut bulan eyleminin TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenip hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan güveni kötüye kullanma suçunun basit halini oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.