Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3166 Esas 2019/2407 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3166
Karar No: 2019/2407
Karar Tarihi: 26.02.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/3166 Esas 2019/2407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetleriyle ilgili olarak temyiz başvuruları değerlendirilmiştir. Mahkeme, sanıkların suçlu olduklarına dair yeterli, kuşkudan uzak, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gerekçesiyle beraat etmeleri gerektiğine karar vermiştir. Ancak temyiz incelemesinde, mahkeme kararında yasal şartların gözetilmediği, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ve yargılama giderleri açısından hüküm verilirken CMK'nun ilgili maddesine aykırı davranıldığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur ve kanun maddeleri şöyle belirtilmiştir:
- 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesi
- T.C. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak verdiği iptal kararları
- 5271 sayılı CMK'nun 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi.

17. Ceza Dairesi 2017/3166 E. , 2019/2407 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanıklar ..., ..., ...’nun hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını işlediklerine ilişkin, hükümlülüklerine yeterli, kuşkudan uzak, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun kanıtlar bulunmadığı gözetilmeden, yüklenen suçlardan beraatları yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Yasal şartları oluşan 5237 sayılı TCK’nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-T.C. Anayasa Mahkemesinin hükümlerden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Bu dava sebebiyle yapılan yargılama gideri açısından, suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""ayrı ayrı"" yerine, "eşit şekilde"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ...’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, karara yönelik temyiz talebinde bulunmayan sanık ...’a SİRAYETİNE, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına 26.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.