MAHKEMESİ :İzmir 13. Aile Mahkemesi
TARİHİ :14.01.2014
NUMARASI :Esas no: 2013/45 Karar no:2014/17

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı (kadın) tarafından tazminat talepleri hakkında verilen hüküm, velayet ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 141. maddesi “1) Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe; ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia veya savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Ön inceleme duruşmasına taraflardan biri mazeretsiz olarak gelmezse, gelen taraf onun muvafakati aranmaksızın iddia veya savunmasını genişletebilir yahut değiştirebilir. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra iddia veya savunma genişletilemez yahut değiştirilemez. 2) İddia ve savunmanın genişletilip değiştirilmesi konusunda ıslah ve karşı tarafın açık muvafakati hükümleri saklıdır. “ hükümlerini düzenlemiştir. Davacı-davalı (kadın) dava dilekçesinde ve ön inceleme duruşmasına kadar maddi ve manevi tazminat istememiş , ancak tahkikat aşamasında 31.12.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 141/2. maddesine göre, ıslah yolu ile iddia genişletilip değiştirilebileceğine göre, davacı-davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin esası hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde "karar verilmesine yer olmadığına" şeklinde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
3-Velayetleri davalı-davacı babaya bırakılan çocuklardan, 2008 doğumlu Eylül ve 2009 doğumlu Eren, anne bakım ve şefkatine muhtaç yaştadırlar. Velayet düzenlemesinde asıl olan çocukların yararıdır. Ana yanında kalmalarının çocukların bedeni, fikri, ahlaki gelişmesine engel olacağı yönünde ciddi ve inandırıcı deliller bulunmadığı ve hemen meydana gelebilecek tehlikelerin varlığının da ispat edilmediği gözetilmeden, ana bakım ve şefkatine muhtaç çocuklar Eylül ve Eren"in Türk Medeni Kanununun 182.ve 336/2. maddeleri uyarınca babanın velayetine bırakılması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, 3. bentteki bozma sebebine göre müşterek çocuklar Eylül ve Eren için takdir edilen iştirak nafakalarına yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.01.10.2014 (Çrş.)