Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/21446 Esas 2013/21819 Karar Sayılı İlamı

... ile..... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 14.05.2013 gün ve 7-317 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R
Davacı, 1.508.00 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 14.5.2013 tarihinde davanın reddine karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 440/III-1 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL’ye 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820.00 TL’ye çıkarılmıştır. Anılan yasalarda derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyiz incelemesi sonucunda temyiz istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Bu durumda 1.1.2013 tarihinden sonra verilen ve 1.820 TL den az olan hükümlerin için temyiz yoluna başvurulamaz. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 1.508.00 TL olup, hüküm tarihi 14.5.2013 olduğuna göre, 5236 sayılı HMK"nın 426.maddesi gereğince davacı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibarıyla kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 18.09.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.