MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarını reddi gerekmiştir.
2-Dava, davacının davalı apartman yönetimine ait işyerinde kapıcı olarak 1.10.1999-2005 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının tespiti ile noksan bildirilen sürelerin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulü ile, davacının davalı işyerinde 1.10.1999-12.4.20012 tarihleri arasında bildirilmeyen sürelerin tamamı ile 1.1.2004-5.5.2005 tarihleri arasında eksik bildirilen sürelerin tespitine kara verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalı işyerinden 12.4.2002 tarihinde işe girdiğine dair işe giriş bildirgesinin10.4.2012 tarihinde Kuruma verildiği,işyerinden davacı adına 2002 yılında 259 gün,2003 yılında 360 gün 2004 yılında 139 gün 2005 yılında ise 120 gün bildirimini yapılarak 30.4.2005 tarihi itibariyle çıkışının bildirildiği ,davalı işyerinin 12.4.2002 tarihi itibariyle 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 79. maddesi bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir. Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli, daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü
delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ilc çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Somut olayda, mahkemece dinlenen tanık anlatımlarından davacının bildirimin başladığı 12.4.2002 tarihinden itibaren aralıksız olarak davalı apartman emrinde kapıcı olarak hizmet verdiği açıktır. Bu nedenle 12.4.2002 -5.5.2005 tarihleri arasındaki süre yönünden eksik sürelerin tespitine karar verilmesi doğrudur.Davacı dava dilekçesinde 1998 yılının 9 ayından itibaren davalı ... apartmanın inşaatında bekçi olarak işe başladığını 10 Kasım 1999 yılında ... sigorta sicil sayılı işyerinden bildirimin yapıldığını, 1999 yılı sonbaharından itibaren inşaatın tamamlanması üzerine de davacıya aynı apartmanda kapıcı olarak çalışmasının önerilmesi üzerine 20.9.1999 tarihinde kapıcı dairesine gelerek yerleştiğini Ekim tarihinden itibaren de aralıksız olarak kapıcı olarak çalıştığını ileri sürmektedir. Davacının 1.10.1999 tarihinden itibaren verilen tespit hükmü yönünden ise davalı işyerinin 12.4.2002 tarihi itibariyle 506 sayılı Yasa kapsamına alındığı gözetilerek davacının çalışmalarının 1999-12.4.2002 tarihleri arasında davalı işveren emrinde geçip geçmediğinin tespiti önem taşımaktadır. Bu amaçla davalı işyerine ilişkin apartman yönetiminin ne zaman oluşturulduğu, apartmana kat malik ya da sakinlerinin ne zaman oturduğu, binaya ilişkin oturma ruhsatının ne zaman alındığı, apartmana ait gelir- gider defterleri, yönetim kurulu karar defteri, gelir gider makbuzlarını getirtmek, uyuşmazlık tarihinde apartmanda ev sahibi- kiracı olarak oturan kişiler belirlenerek tanık olarak beyanlarına başvurmak, davacının 1999-12.4.2002 arası çalışmalarının davalı apatman işyerinde kapıcı olarak mı yoksa inşaatının devam ettiği dönemde bekçi olarak mı geçtiği işverinin bu dönem yönünden davalı apartman yönetimi mi yoksa müteahhit şahıs ya da firma mı olduğu tesbit edilerek davalı işverenin sorumluluğu üzerinde durularak oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 28.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.