Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelendi:
Dairemizin 2020/3099 Esas sırasında kayıtlı Konya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/302 Esas ve 2014/799 Karar sayılı dosyası ile bu dosya arasında suç ve sanık ... yönünden fiili ve hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak yapılan incelemede;
1-Sanığın tefecilik suçunu işleyip işlemediğinin saptanabilmesi ve bu konudaki maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılabilmesi için, soruşturma aşamasında dinlenip yargılama aşamasında dinlenmeyen müşteki ve tanıkların dinlenilmesi, sanık hakkında tefecilik yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle ayrıntılı ve gizli araştırma yaptırılması ve vergi mükellefi ise ilgili vergi dairesine yazı yazılarak, bu konuda vergi inceleme raporu düzenlettirilmesi ile hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
2-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26/04/2016 gün ve 2014/118-2016/208 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, tefecilik suçu ile korunan hukuki yarar ve suçun TCK"nın topluma karşı suçlar bölümünde düzenlenmesi karşısında, bu suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamı, diğer bir ifadeyle kamu olduğu, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerektiği, bu bağlamda TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, değişik zamanlarda ve/veya farklı kişilere karşı tefecilik eylemini zincirleme olarak işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği, zincirleme suçlarda son suçun işlendiği günün suç tarihi olduğu, bu itibarla hukuki kesinti oluşturan iddianame tarihinden evvel tüm eylemlerin teselsülün içerisinde değerlendirilmesi, iddianame tarihinden sonraki eylemlerin ise gerçek içtima hükümleri ve varsa kendi içinde teselsül hükümleri değerlendirilmek suretiyle karara bağlanması gerekeceği nazara alındığında, sanık hakkında Konya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/12/2014 tarih, 2014/302 Esas ve 2014/799 Karar sayılı ilamıyla tefecilik suçundan beraat kararı verildiği, temyiz edilen dosyanın suç tarihinin 02/08/2013, iddianame tarihinin 04/04/2014 olduğu, hakeza temyize konu bu kamu davasında ise suç tarihinin 2009, iddianame tarihinin 18/09/2013 olması karşısında; mümkünse davaların birleştirilmesi, kesinleşmesi veya birleştirme olanağının ortadan kalkması durumunda ise asılları veya onaylı örneklerinin bu dosya arasına konulmasından sonra, zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının ve mükerrer dava olup olmadığının saptanması, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin belirlenmesi halinde her iki dosyada bulunan tüm mağdurların yargılama aşamasındaki ve kollukta alınan beyanları üzerinde durularak, suçunun sübutu halinde sanığın hukuki kesinti bulunmayan eylemlerinin bir bütün halinde zincirleme tek tefecilik suçunu oluşturması nedeniyle TCK"nın 3/1 ve 61/1. maddeleri de gözetilerek hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken "sanığın atılı suçları işlediğinin sabit olmaması nedeni ile" şeklindeki yetersiz gerekçe ve eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
3-Müşteki ..."ın 2009"da sanıktan faizle para aldığını beyan ettiği, suç tarihinin 2009 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2013 olarak gösterilmesi sureti ile CMK"nın 232/2-c maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.