MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇLAR : Kasten öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/03/2019 tarih 2018/240 esas, 2019/76 sayılı kararıyla,
1- Maktul ..."a yönelik kasten öldürme suçundan, TCK.nin 81/1, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.
2- Katılan ..."na yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, TCK.nin 81/1, 35/2, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası.
3- Katılan ..."na yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, TCK.nin 81/1, 35/2, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası,
4- 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan, 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nin 52, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 1.000.- TL adli para cezası,
İle cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf talebinin esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin hüküm tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık, mağdurlar ... ve ...’a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçları nedeniyle verilen hükümlerin incelenmesinde; yerel mahkemece hükmolunan cezaların miktarları gözetildiğinde istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5271 sayılı CMK"nin 286/2-a maddesi uyarınca temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi gereğince sanık müdafiinin bu suçlar yönünden yaptığı temyiz isteminin REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık ... hakkında; maktul ...’i kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 27/11/2019 gün ve 2019/4477 esas, 2019/2797 sayılı kararında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sanığın öldürme kastının bulunmadığına, meşru müdafaanın varlığına, ağır haksız tahrik altında bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK’nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/12/2020 gününde Üyeler ... ve ...’ın, sanık ...’ün meşru müdafaa nedeniyle beraatine karar verilmesi gerektiği yönündeki karşı oyları ve oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY:
Tüm dosya kapsamından anlaşılacağı üzere;
Sanık ... ile katılan ... arasında kız meselesinden dolayı husumet bulunduğu, ...’in sürekli olarak ...’ı tehdit ettiği, bir süre sonra ...’ın yanında çalıştığı ...’ü de hedef almaya başladığı ve ikisini de tehdit ve hakaret ettiği, şikayet üzerine bu tehdit eylemleri nedeniyle ... hakkında soruşturma başlatıldığı.
Her iki tarafı da tanıyan ve olay çıkmaması için çaba sarf eden tanık ...’e ... tarafından olay günü gönderilen mesajda “... ile geliyorum, 5 dk’ya ordayım, Allah rızası için karışma” dediği ve ...’ın çalışmakta olduğu ...’e ait kafeye gelerek ...’la tartıştığı ve ...’a “açık açık söylüyorum ya sen beni öldürürsün ya da ben ikinizi öldürürüm” diye tehditte bulunduktan sonra çıkan tartışmada ...’ın tabanca
ile ...’i ayaklarına ateş ederek yaraladığı ve kaçtığı, bu arada ...’in ...’la buluşmaya gittiğini öğrenen ...’in ...’in kardeşleri olan ... ve ...’a haber vermesi üzerine, ...’in tabanca, ...’ın ise tüfek alarak her üçünün araçla olay yerine geldikleri, silah sesini duyan sanık ...’ün olay yerine doğru yürüdüğü, aynı anda olay yerine gelen ..., ... ve ...’le karşılaştığı, ...’ın elinde tüfekle ...’in ise tabanca ile araçtan indiği, tanık ...’in araya girerek olay çıkmaması için çaba gösterdiği, ancak ... ve ...’in kardeşlerinin yerde yaralı yattığını görmeleri üzerine ...’e ateş etmeye başladıkları ve ...’ü kafasından yaraladıkları, ...’ün de üzerinde taşıdığı tabancayı çıkartarak onlara doğru ateş ederek karşılık verdiği, ...’in aldığı isabetle öldüğü sübut bulmuştur.
Sayın çoğunluk maktul ...’in haksız tahrik altında kasten öldürülmesine ilişkin sanık ...’ün TCK.nin 81, 29. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına ilişkin hükmün isabetli olduğuna karar vermiş ise de bu karara iştirak etmiyoruz, şöyle ki;
Gerek dosyada bulunan mesaj kayıtlarından, video kayıtlarından ve tanık anlatımlarından anlaşılacağı üzere sanığın, ...’in yoğun tehditlerine maruz kaldığı, sanığın adli merciilere başvurmasına rağmen ...’in tehditlerine devam ettiği, gerek sözlü, yazılı olarak ve gerekse iş yeri etrafında dolanıp silah göstermek suretiyle tehditlerine devam ettiği, tehditlerden korkan sanık ... ve ...’ın bir saldırı olması durumunda kendilerini korumak için birer adet silah temin ederek silah taşımaya başladıkları, olay günü de ...’in yanına bir av tüfeği alarak işyerine geldiği ve ...’ı arabaya bindirip götürmek istediği, ancak ...’ın arabaya binmeyi kabul etmemesi üzerine, ...’ı yine tehdit ettiği, yaşanan tartışmada ...’ın korkup ...’in ayaklarına doğru ateş ettiği, ...’ın ... tarafından vurulduğunu düşünerek olay yerine giden sanık ...’ün, başka bir araçla olay yerine gelen araçtan silahlarla inen mağdurlarla karşılaştığı, mağdurların tehditlerine rağmen henüz silahını kullanmadığı, ancak kardeşlerinin ... tarafından yaralandığını düşünen mağdurlar ... ve ...’in tabanca ve tüfekle ...’ü hedef alarak ateş etmeye başlamaları üzerine sanığın da silahla karşılık vermekten ibaret eyleminde, daha önce yapılan tehditler hemen öncesinde yaşanan olay ve mağdurların kendisini öldürecekleri korkusu ile devam eden saldırıyı başka türlü def etme imkanı olmadığından, saldırı ile orantılı olarak ateş etmesinin TCK.nin 25/1. maddesinde düzenlenen meşru savunma hali olduğu ve bu nedenle sanığa ceza verilmemesi gerektiğini düşündüğümüzden sayın çoğunluğun kararına muhalefet ediyoruz.