Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/151 Esas 2020/681 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/151
Karar No: 2020/681

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2019/151 Esas 2020/681 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi, alacak davasıyla ilgili olarak yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen kararda, davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne ve davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine karar vermiştir. Kararda, araç satış sözleşmesinde belirtilen satış bedeli dışında davacının zararını iddia ve ispat edemediği, bu sebeple kesinleşen kararın Yargıtay tarafından reddedilebileceği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri, 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde, 362. madde ve 366. madde olarak belirtilmiştir.
3. Hukuk Dairesi         2019/151 E.  ,  2020/681 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 24. HUKUK DAİRESİ
    İLK DERECE
    MAHKEMESİ : ANKARA 21. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

    Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının davalı ... yönünden reddine, davalı ... yönünden kabulüne dair verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulüne; davalı ..."ın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2018 tarihinden itibaren 47.530 TL"ye çıkartılmıştır.
    İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, özellikle dosya kapsamında yer alan 10/05/2016 tarihli araç satış sözleşmesinde satış bedelinin 46.000 TL olarak gösterilmiş olması ve davacının da bunun dışında zararı olduğunu iddia ve ispat edememiş olduğu da gözetildiğinde karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK"nun 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.