Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/26659 Esas 2022/4782 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi


Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme
esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden sair temyiz itirazlarının esastan reddine, ancak;
1-Sanık hakkında “Tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması veya el değiştirmesi suçu” yönünden belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği eylemin terör örgütünün faaliyeti çerçevesinde işlemesi sebebiyle artırılırken, artırım oranı doğru yapıldığı halde, hükümde 3713 sayılı Kanunun 5/2. maddesinin de gösterilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Aleyhe istinaf bulunmamasına karşın bölge adliye mahkemesi kararında, yargılama gideri konusunda sanık aleyhine düzeltme yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların 5271 sayılı CMK'nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; ilk derece mahkemesi hükmünün B fıkrasının 2. bendinde “5237 sayılı TCK'nın 174/2 maddesi” ibaresinden önce gelecek şekilde “3713 sayılı Kanunun 5/2. maddesi” ibaresinin eklenerek, bölge adliye mahkemesi kararının ise 3. ve 4. paragraflarının tümden çıkarılarak yerine "İlk derece Mahkemesi'nce "586,01 TL" olması gereken toplam yargılama giderinin, yanlış hesaplama sonucunda "9,80-TL" olarak belirlenmesi suretiyle eksik hesaplanması aleyhe istinaf olmadığından bozma nedeni yapılmamış olmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 280/1-a maddesinin ilk cümlesi uyarınca İSTİNAF BAŞVURUSUNUN ESASTAN REDDİNE," ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.