MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 05/04/2017 tarih ve 2015/359 E. - 2017/338 K. sayılı kararın davalı-karşı davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 12/07/2017 tarih ve 2017/405-2017/409 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından duruşmalı istenmiş olup, duruşma için belirlenen 14.05.2019 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davalı/karşı davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalının Seson Restoran Gıda Oto.Tic. Ltd. Şti.’ni kurduklarını, şirket sözleşmesine göre her iki tarafın da %50 hisseye ve ayrı ayrı yönetim ve temsil salahiyetine sahip olduklarını, davalının şirketin kuruluşundan beri şirketin kasasını elinde tuttuğunu, çalışanları kendisinin belirlediğini, müvekkiline de misafirmiş gibi davrandığını, aynca müvekkilinin sürekli yurt dışında olması nedeniyle şirket hesaplarının hep davalı tarafından kontrol edildiğini, müvekkili tarafından sorulduğunda gösterilmediğini, şirketin gelir ve giderlerinin müvekkilinden gizlendiğini, kısmen elden, kısmen müvekkilinin ve kardeşinin hesaplarından şirkete yaklaşık 200.000,00 TL ödemenin yapıldığını , bu ödemelerin şirket kayıtlarında gösterilmediğinin fark edildiğini, müvekkilinin yaptığı tüm bu ödemelerin davalının ve eşinin, müvekkiline gönderdiği e-posta ve SMS mesajlarında kabul edildiğini, davalının, şirketi zararda ve borçlu gösterdiğini, gelirleri ve giderleri şirket kayıtlarına işlemediğini, müvekkilinin şirketin kredibiletisinin olmaması nedeniyle şirket adına kullanılan 50.000,00.TL tutarındaki kredi için kendi evine ipotek konulmasına razı olduğunu, davalının müvekkilini, şirket geliri ile bu krediyi ödememekle tehdit ettiğini, müvekkilini hak ettiğinin çok altında bir tutar ile ortaklıktan çıkartmaya çalıştığını, davalının şirket hesaplarından şahsi harcamalar yaptığını, şirketin hesaplarını usulsüz bir biçimde tuttuğunu, şirket gelirlerini defterlere yansıtmadığını , stopaj ve vergi ödemelerini yapmadığını, müvekkilinin yaptığı ödemeleri şirket kayıtlarına işlemediğini ileri sürerek, davalı ortağın müdürlükten azline ve yönetim ile temsil yetkilerinin kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, asıl davada ileri sürülen iddiaların doğru olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiş; karşı davada ise müdürlüğün gerektirdiği sorumluluklarını yerine getirmeyen davacı-karşı davacının müdürlükten azline karar verilmesini talep etmiştir.İlk derece mahkemesince, her ne kadar davacı-karşı davalının şirkete sokulmadığı, şirket hesaplarının gösterilmediği yönündeki iddiaları sabit olmamış ise de şirketin fiilen davalı-karşı davacı tarafça yönetildiğinin belirlendiğini, yine alınan bilirkişi raporları ile şirketin kuruluşundan itibaren sürekli zarar ettiği, dolayısıyla kuruluş amacına uygun ekonomik sonuçlar alacak şekilde yönetilemediği, şirket kayıtlarının usulüne uygun şekilde tutulmadığı, şirketin yönetilmesiyle daha yoğun olarak ilgilenen davalı-karşı davacının müdürlük vazifesinin icrası esnasında bilirkişi raporunda saptanan işlem ve eylemlerinin yöneticinin özen ve bağımlılık yükümlülüğünü ihlal niteliğinde sayılacağı, davalı-karşı davacı yönünden TTK 630/2-3 maddesindeki koşulların davalı-karşı davacı yönünden gerçekleştiği kabul edilerek asıl davanın kabulü ile davalı ..."nin Seson Restoran Gıda Otomotiv Tic. Ltd. Şti"nin müdürlük görevinden azline, yönetim ve temsil yetkisinin kaldırılmasına, karşı davanın reddine karar verilmiş; karara karşı davalı karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, her ne kadar davacı karşı davalı da münferit yetkiyle şirketi temsile yetkili müdür ise de, bizzat davalı yanın beyanlarıyla da anlaşıldığı üzere şirketin fiilen davalı tarafından yönetilmiş olduğu da gözetildiğinde, İlk Derece Mahkemesince dinlenen tanıklar, müzekkere yanıtları, toplanan deliller ile alınan bilirkişi raporu içeriğindeki tespitler ışığında kurulan hüküm ve gerekçesinde yasa ve usule aykırılık bulunmadığı gibi, kamu düzenine aykırılık da görülmediğinden davalı-karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı-karşı davacı vekili temyiz etmiştir.
Asıl ve karşı dava, şirket müdürünün azli istemine ilişkin olup, mahkemece asıl davanın kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı-karşı davalı, sürekli yurt dışında olması nedeniyle şirket hesaplarının davalı-karşı davacı tarafından kontrol edildiğini, şirket hesaplarının kendisine gösterilmediğini, gelir ve giderlerin kendisinden gizlendiğini, şirkete 200.000,00 TL ödeme yaptığını, ödemenin şirket kayıtlarına işlenmediğini, hesapların usulsüz tutulduğunu, şirket gelirlerinin deftere yansıtılmadığını ileri sürerek, davalı-karşı davacı ortağın müdürlük görevinden azlini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davacı-karşı davalının şirkete sokulmadığı ve şirket hesap ve kayıtlarının gösterilmediği yönündeki iddialarının sabit olmadığı tespit edilmiş ancak şirketin zarar ettiği, iyi yönetilmediği, şirketin kayıtlarının usulüne uygun tutulmadığını, şirketin yönetilmesi ile daha yoğun ilgilenen davalı-karşı davacının bilirkişi raporlarındaki saptanan işlem ve eylemlerinin yöneticinin özen ve bağlılık yükümlülüğüne aykırı olduğu gerekçesiyle, asıl davanın kabulüne karar vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da, davacı-karşı davalı da münferit yetkiyle şirketi temsile yetkili müdür ise de, bizzat davalı yanın beyanlarıyla da anlaşıldığı üzere şirketin fiilen davalı tarafından yönetilmiş olduğu da gözetildiğinde, İlk Derece Mahkemesince dinlenen tanıklar, müzekkere yanıtları, toplanan deliller ile alınan bilirkişi raporu içeriğindeki tespitler ışığında kurulan hüküm ve gerekçesinde yasa ve usule aykırılık bulunmadığı gibi, kamu düzenine aykırılık da görülmediği gerekçesi ile davalı-karşı davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Davacı-karşı davalı da, davalı-karşı davacı gibi dava dışı şirketin münferit tam yetkili müdürüdür. Dosyada mübrez asıl ve ek bilirkişi raporlarında; şirkete ait ticari defter ve kayıtların tam olarak usulüne uygun tutulmadığı belirlenmekle birlikte ticari defter ve kayıtların tutulmasından davacı ile davalı yöneticilerin her ikisinin de TTK"nun 623, 626. maddeleri hükümleri kapsamında sorumluluğu bulunmakta olup, bu gerekçe ile azil talebinde bulunulması ve yine bu gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi MK 2"ye aykırı olup, asıl dava yönünden verilen hükmün davalı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı-karşı davacının temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, takdir olunan 2.037,00 TL duruşma vekalet ücretinin, davacı-karşı davalıdan alınarak davalı-karşı davacıya verilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.