Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/8135 Esas 2019/2678 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda; anılan suçlardan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararına ilişkin İstanbul Anadolu 13. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 15/11/2011 tarih 2010/153 – 2011/760 sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 10/04/2014 tarih ve 2013/10287-2014/136680 sayılı ilamı ile sanık hakkında kurulan hükmün onanmasına karar verildiği, bu karara karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07/112018 tarih ve KD-2018/85017 sayılı yazısı ile özetle, dosya içeriğinde iddiayı doğrulayan somut delil bulunmayan ve tüm aşamalarda suçlamaları reddeden sanık ..."in atılı suçu işlediğini gösteren, mahkûmiyetine yeterli, kuşkudan uzak, kesin, inandırıcı ve hukuka uygun kanıtlar karar yerinde gösterilip tartışılmadan, sanığın atılı suçu işleyip işlemediğine dair mevcut şüphenin ortadan kalkmadığı gözetilmeksizin, sadece diğer sanık ..."in müdafii hazır olmadan kollukta verdiği ikrar içerikli ifadesi ile Cumhuriyet savcılığı ve soruşturmadaki suç atma niteliğindeki ifadelerine dayanılarak, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verildiği, gerekçesiyle itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 07/11/2018 tarih ve KD-2018/85017 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile;
Dairemizin 10/04/2014 tarih ve 2013/10287 -2014/13680 karar sayılı onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, 24/02/2010 tarih ve 2010/2162 Esas sayılı iddianameye konu, müşteki ..."in işyerinden yapılan hırsızlık nedeniyle açılan davada, sanık ... hakkındaki iddiayı doğrulayan, diğer sanık ..."in yargılama aşamasında döndüğü ifadeler dışında görüntü kaydı, tarafsız tanık anlatımı, parmak izi ve benzeri somut herhangi bir delil bulunmadığı gibi, dosyadaki ikrar içerikli soruşturma tutanaklarının da müdafii hazır bulundurulmadan düzenlenmiş olması nedeniyle, CMK"nın 213. maddesi uyarınca bu ifadelerin, hükme esas olabilecek nitelikte delil değeri bulunmaması, ayrıca sanık ..."in anlatımları da diğer delillerle doğrulanmadığından atfı cürüm niteliğinde olduğunun kabul edilmesi karşısında; tüm aşamalarda suçlamaları reddeden sanık ..."in atılı suçu işleyip işlemediğine dair mevcut şüphe ortadan kalkmadığından “şüpheden sanık yararlanır“ ilkesi gereğince sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.