MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı; davalı kurum ile ... Hizmeti Alım Sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereğince hastalara kesintisiz olarak ... hizmeti sunulduğunu, kurumun 10.01.2014 tarih ve 20845078 sayılı yazası ile kendilerine sözleşmeye istinaden 10.692,80 TL cezai işlem uygulandığını, cezai işlemin yasal dayanağı bulunmadığını, cezai işleme gerekçe olarak gösterilen hastalardan ilave ücret alındığına ilişkin iddianın gerçeği yansıtmadığını, hastalardan alınan ücretin ikinci refakatçi ücreti olduğunu ileri sürerek, davalıya 10.692,80 TL borçlu bulunmadıklarının tespiti ve kesintinin tahsil edilmesi halinde tahsil edildiği tarihten itibaren işleyecek reeskont faizi davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacının cezai şartın 9.944,00 TL"lik kısmından borçlu bulunmadığının tespiti ile cezai şartın davacıdan tahsil edilmesi sebebiyle 9.944,00 TL"nin davalıdan tahsiline, karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacının, temyize getirdiği miktar, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin anılan davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan davalının bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün davalı yönünden onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenle davacı yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenle davalının tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, peşin alınan 29,20 TL harcın davacıya iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi