Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/3827 Esas 2021/6111 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesinin 14. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Eskişehir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/239 E. - 2018/510 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince HMK’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş olup, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Eskişehir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki ... Mahallesi 11894 ada 4 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle; davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı vekilinin temyizine gelince;
1-Mahkemece tespit edilen bedelden, kıymet takdirinde belirlenen ve davalılara ödenmesine karar verilen kısmına 28.12.2018 tarihinden karar tarihine, fark bedele ise aynı tarihten karar kesinleşinceye kadar yasal faiz işletilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi"nin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesi"nin 2016/9364 başvuru numaralı kararı nazara alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Eskişehir 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/239 E. - 2018/510 K. sayılı ilamının hüküm fıkrasının;
a-3 numaralı bendinin hükümden çıkarılarak yerine (Mahkememizce tespit edilen kamulaştırma bedelinden davacı idare tarafından takdir edilen 200.000 TL"lik bölüme 24/09/2018 tarihinden karar tarihi olan 11.03.2020 gününe kadar yasal faiz işletilmesine, işleyecek yasal faizin davacı kurumdan tahsili ile davalı tarafa ödenmesine, Mahkememizce tespit edilen kamulaştırma bedeli ile idare tarafından takdir edilen bedel arasındaki fark olan 35.484,58- TL"lik bölüme ise 24/09/2018 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesine) cümlesinin yazılmasına,
b-6. bendinin hükümden çıkartılmasına,
Bent sıralarının buna göre teselsül ettirilmesine,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davalılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacı idareden peşin alınan temyiz ve taraflardan peşin alınan temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 22/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.