Hırsızlık - kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/21400 Esas 2012/28182 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/21400
Karar No: 2012/28182
Karar Tarihi: 25.12.2012

Hırsızlık - kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/21400 Esas 2012/28182 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak suçundan hüküm giymesi ve diğer sanıkların hırsızlık suçundan hüküm giymesi üzerine yapılan temyiz başvurularının incelenmesi sonucunda, ilk olarak yürürlükteki kanunların hükümlerine göre hüküm olunan cezanın türü ve miktarına göre temyizin oranı belirtilerek sanık müdafinin talebinin reddine karar verilmiş. Diğer sanıklar hakkında ise kanuni sonucun infaz aşamasında gözetileceği belirtilerek temyiz itirazları reddedilmiş. Ancak, bir sanık hakkında uygulanmayan kanun maddesi ve hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunda zorunluluk olduğu belirtilmiş ve karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 50/5. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 305/1 maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5728 sayılı Yasa'nın 562. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi
- 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/21400 E. , 2012/28182 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesinde yapmış olduğu duruşmalı inceleme talebinin 1412 sayılı CMUK"un 318 maddesindeki koşullar gerçekleşmediğinden reddine karar verilerek yapılan incelemede,
A- Sanık ... hakkında kimliği hakkında yalan beyanda bulunmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1 maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin isteme aykırı olarak REDDİNE,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanıklar ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından ve sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulanmamış ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
C- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile uygulama yapılmaması,
2- Hükümden sonra, 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.