MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 10.05.2010 gününde verilen dilekçe ile beyanlar hanesindeki miktar fazlası kaydının terkini istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29.09.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra eksiğe gönderilen dosya yeniden gelmekle dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 10006 ada 3 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesinde yer alan "Hazine fazlalığı vardır" belirtmesinin fazlalığın Hazine adına hisseye dönüştürülerek terkinini talep etmiştir.
Davalı, 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini savunmuş, mahkemece 3402 sayılı Kadastro Kanunu"nun 12/3 maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle dava reddedilmiş, hükmün davacı tarafından temyizi üzerine mahkeme kararı Dairemizce, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12/3. maddesinin somut olayda uygulama olanağının bulunmadığı belirtilerek karar bozulmuştur. Bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davalı temyiz etmiştir.
Dava beyanlar hanesinde miktar fazlası kaydının paya dönüştürülmesi istemine ilişkindir.
Dava konusu taşınmazın tapu kaydında " üzerinde Hazine fazlalığı vardır" şeklinde belirtme bulunmaktadır. Mahkemece bilirkişi aracılığıyla inceleme yaptırılarak fazlalığın Hazine adına pay olarak tesciline karar verilmiştir. Ancak dava konusu taşınmaz paylı mülkiyete konu olup davacı dışındaki paydaşlar davada yer almamış, verilen hüküm ile de tüm paydaşların mülkiyet hakkı değişmiştir. Mülkiyet hakkına yönelik olan ve payları değişen davalıların hukuki dinlenme hakları da ihlal edilerek taraf olmadıkları bir davada aleyhlerine hüküm kurulması doğru görülmemiş hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 13.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.