Yargıtay - Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5530 Esas 2019/1472 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5530
Karar No: 2019/1472
Karar Tarihi: 14.02.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5530 Esas 2019/1472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin Vergi Usul Kanununa muhalefet ettiği suçlamasıyla yargılanmasına karar verdi. Sanığın temyiz itirazları reddedildi ancak mahkeme, suça konu belgelerin Adli Emanet’e kaydedildiği sıra numarasına kadar olan bölümün dosyada delil olarak saklanmasını yeterli buldu ve mahkumiyet kararını verdi. Ancak, hüküm fıkrasında makbuz ve faturaların iadesi hakkındaki kısım tamamen çıkartıldı ve yerine Adli Emanet’in sıra numarasına kaydedilmiş belgelerin dosyada delil olarak saklanmasına ilişkin cümle eklendi. Bu karar, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınarak verildi. Kanun maddelerine göre, hüküm 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi gereğince verildi ve itirazlar 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin ilgili maddeleri doğrultusunda karara bağlandı.

11. Ceza Dairesi 2016/5530 E. , 2019/1472 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli Emanetinin 2011/638 sırasına kayıtlı suça konu belgelerin dosyada delil olarak saklanması ile yetinilmesi gerekirken, yazılı şekilde iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından makbuz ve faturaların iadesine ilişkin kısım tamamen çıkartılarak, yerine " Adli Emanetinin 2011/638 sırasına kayıtlı suça konu belgelerin dosyada delil olarak saklanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.