Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25680 Esas 2012/28174 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/25680
Karar No: 2012/28174
Karar Tarihi: 25.12.2012

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/25680 Esas 2012/28174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın kazanı doğrudan mülkiyetine yönelik olduğunu belirlediği için mala zarar verme suçunun oluşmadığına karar vermiştir. Ancak, müştekinin beyanına göre sanık kazanı çaldığı için sanık hakkında TCK'nın 142/1-b maddesinin uygulanması gerektiği unutulmuştur. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddesi olarak 5237 Sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi belirtilmiştir. Bu madde kazan hırsızlığı suçunu düzenlemektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/25680 E. , 2012/28174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekiye ait bakır kazanın hırsızlık suçuna konu olduğu, sanığın kastının kazanın doğrudan mülkiyetine yönelik olduğunun anlaşılmasına göre, eyleminin mala zarar vermek suçunu oluşturmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamede mala zarar verme suçu bakımından bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin soruşturma aşamasındaki 04.06.2007 tarihli ve kovuşturma aşamasındaki 18.07.2007 tarihli beyanına göre, sanığın bakır kazanı müştekinin balkonundan çaldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 Sayılı TCK.nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, o yer Cumhuriyet Savcısının ve Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 25.12.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.