Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/21169 Esas 2013/21776 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/21169
Karar No: 2013/21776
Karar Tarihi: 18.9.2013

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/21169 Esas 2013/21776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankadan alacağı olan davacı, davalıdan 1.800.00 TL alacağın tahsilini istemiş. Mahkeme, davanın kabulüne karar vererek 1.800.00 TL'nin davalıdan tahsiline hükmetmiştir. Ancak davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820,00 YTL'yi geçmediği için davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu sebeple, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Yukarıdaki kararda HUMK'nun 427/2 ve 440/III-2 maddeleri ile 5219 sayılı yasa ve 5236 sayılı yasa'nın 19. maddesi geçmektedir. 5219 sayılı yasa ile değiştirilen HUMK'nun 427/2 maddesine göre temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL iken, 5236 sayılı yasa'nın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL'ye çıkarılmıştır. Karar düzeltme yolu kapalıdır.

13. Hukuk Dairesi 2013/21169 E. , 2013/21776 K.

"İçtihat Metni"

... ile ... Bankası vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 2. Tüketici Mahkemesinden verilen 14.5.2013 gün ve 2012/667-2013/436 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı, 1.800.00 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 14.5.2013 tarihinde davanın kabulüne, 1.800.00 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18.9.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.