Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19075 Esas 2014/11334 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19075
Karar No: 2014/11334
Karar Tarihi: 08.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19075 Esas 2014/11334 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ve mahkemenin kovuşturma sonrası oluşan kanaatına uygun olarak cezanın ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği yönündeki temyiz itirazı reddedilmiştir. Ancak, taksirli suçlar açısından failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı gerekçesine dayanmanın uygun olmadığı gözetilmediği için karar bozulmuştur. Hükmün belirlenmesinde diğer gerekçelerin yeterli görülmesi sebebiyle karar düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 89/1, 2a-b-son, 62/1, 53/6. ve 61/1. (f) bendi belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/19075 E. , 2014/11334 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2a-b-son, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, cezanın ertelenmesine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yeterli görülmekle hükmün 1. fıkrasındaki "sanığın kastının yoğunluğu” ibaresi çıkartılıp diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.