MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık müdafinin temyiz dilekçesinde mükerrrer yargılama bulunduğunu ileri sürmesi, UYAP üzerinde yapılan incelemede ise sanık hakkında aynı mahkemede aynı suçtan açılan davanın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi"nin 2016/12592 Esas sırasında kayıtlı dosyanın karara çıktığının anlaşılması karşısında, mükerrer cezalandırmayı önlemek bakımından söz konusu dava dosyası getirtilip incelenmesi suça konu taşınmazın aynı yer olması ve suçun tarihinin aynı olması halinde mükerrer davanın söz konusu olacağı ve kesinleşmiş bir mahkumiyetin bulunması durumunda açılan kamu davasının CMK.nun 223/7. maddesi gereğince reddi gerekeceği, derdest davanın bulunması durumunda ise davaların birleştirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinin gerekeceği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda cezaların içtimaına yer verilmediği gözetilmeden, sanığa hapisten çevrilerek verilen adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezasının toplanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.