Hırsızlık - suç eşyasının kabul etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23894 Esas 2012/28151 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/23894
Karar No: 2012/28151
Karar Tarihi: 25.12.2012

Hırsızlık - suç eşyasının kabul etmek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23894 Esas 2012/28151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık ve suç eşyası kabul etmek suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edildi. Yüksek Mahkeme, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ederek diğer temyiz itirazlarını da reddetti. Ancak, sanığın geçmişteki bir kararında uygulanacak olan infaz rejiminin karıştırılması ve suçu işleyen sanıkların yargılama giderlerinin tahsili konusunda yanlış bir karar verilmesi sebebiyle karar bozuldu. Sanıkların bazı müdafileri tarafından yapılan temyiz itirazları buna dek yerinde bulunduğundan karar düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri olarak 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 55/3. Maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/5. Maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. Maddesi göz önünde bulunduruldu.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/23894 E. , 2012/28151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasının kabul etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıklardan ..."ın tekerrüre esas alınan Karacabey Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2005 tarih ve 2004/530 E, 2005/235 K. sayılı hükümlülük kararında 765 sayılı TCK"nın 55/3. maddesinin uygulanması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gözetildiğinde sanık ... hakkında 58. maddenin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı biçimde “müteselsilen tahsiline” biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ..., ..., ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden “yargılama giderinin müteselsilen tahsiline” ilişkin bölümler çıkarılarak, yerlerine “sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin ayrı ayrı alınmasına” karar verilmesi suretiyle, sanık ... hakkındaki hüküm fıkrasındaki cezanın 5237 sayılı Yasanın 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine

ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/12/2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.