Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8778 Esas 2019/1469 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8778
Karar No: 2019/1469
Karar Tarihi: 14.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/8778 Esas 2019/1469 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, \"2006 takvim yılına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme\" suçundan yargılanmıştır. Sanık, %99 şirket ortağı ve şirket müdürü olduğunu belirtmiş ve defter ve belgelerin sorumluluğunun mükellefe/vergi sorumlusuna ait olduğunu savunmuştur. Ancak sanığın yapılan tebligata rağmen defter ve belgeleri ibraz etmediği ortaya çıkmıştır. Mahkeme, suçun sübut bulduğunu gözeterek sanığı suçlu bulmalıydı fakat yanlış bir şekilde beraat kararı vermiştir. Dosyada bulunan rapor mütalaasının sadece bir taraf için verildiği görüldüğünden durma kararı verilerek diğer mütalaa da alınmalıydı. Bu sebeplerden dolayı karar temyiz edilerek bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 253 ve 254. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

11. Ceza Dairesi 2016/8778 E. , 2019/1469 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Beraat

1-Sanık ... hakkında "2006 takvim yılına ait defter ve belgeleri ibraz etmeme" suçundan açılan kamu davasında; 213 sayılı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca defter ve belgeleri ait olduğu yılı takip eden 5 yıl boyunca muhafaza ve istenildiğinde ibraz etme sorumluluğunun, mükellefe ve/veya vergi sorumlusuna ait olduğu gözetildiğinde, %99 şirket ortağı olan ve şirket müdürü olarak atanan, savunmasında kağıt üzerinde şirketin yetkili temsilcisi olduğunu belirtilen sanık ..."ın, 12.10.2011 tarihinde ikametgah adresine yapılan usulüne uygun tebligata rağmen süresinde defter ve belgeleri ibraz etmediğinin anlaşılması karşısında, yüklenen suçun sübut bulduğu gözetilmeden yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
2- Dosyada mevcut 13.12.2011 tarihli Rapor Değerlendirme Komisyonu mütalaasının sanık ... hakkında olduğu, sanık ... hakkında ise verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşıldığından; öncelikle durma kararı verilip, 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği Vergi Dairesi Başkanlığından sorularak, sonucuna göre sanık ..."ın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.