Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/11494 Esas 2015/14229 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle; davanın yasal dayanağı 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasanın 21/1 ve 21/4. maddeleri olup, anılan Kanun"un üçüncü kişinin sorumluluğunu düzenleyen 5510 sayılı Kanunun 21’inci maddesinin dördüncü fıkrası hükmüne göre, iş kazası, meslek hastalığı ve hastalık, üçüncü bir kişinin kusuru nedeniyle meydana gelmişse, sigortalıya ve hak sahiplerine yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile, bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değerinin yarısının, zarara sebep olan üçüncü kişilere ve şayet, kusuru varsa, bunları çalıştıranlara rücû edilebileceğinin, davanın teselsül esasına dayalı olarak açılmış olması nedeniyle 3. kişinin ilk peşin değerli gelirin yarısının, davalıların %80 kusur karşılığını oluşturan tutar kadar sorumlu olduğu hususunun isabetli olarak gözetildiğinin, ancak, gerekçe kısmında 3. kişinin peşin değerli gelirin yarısından sorumlu olduğunun belirtildiğinin , bununla birlikte bu hususun sonuca etkili bulunmadığının anlaşılmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan alınmasına, 08.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.