Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6509 Esas 2019/5264 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/6509
Karar No: 2019/5264
Karar Tarihi: 11.12.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6509 Esas 2019/5264 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin işçinin işten ayrılması sonucu ödemiş olduğu kıdem tazminatı ve diğer taleplerin takibine ilişkin hüküm uyarınca davacı kurum ödeme yapmıştır. Ancak davacı, dava dışı işçinin söz konusu bedelin ödendiğine dair sözleşmesinde belirtilen sorumluluğu nedeniyle davalı taraftan rücuan tahsil edilmesi gerektiğini ileri sürerek davalıdan 11.514,29 TL'lik ödemenin ticari faizi ile birlikte tahsil edilmesini talep etmiştir. Mahkeme davacının talebini haklı bulmuş ve davanın kabulüne karar vermiştir. Davalı tarafın temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu'nun 125, 129, 145 ve 146. maddeleri.

23. Hukuk Dairesi 2016/6509 E. , 2019/5264 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, dava dışı işçi..."ın işten ayrılması ile kıdem tazminatı ve diğer bazı talepleri için müvekkili aleyhine açtığı iş davası sonucunda verilen kararın takibe konulması üzerine müvekkili kurumun ödeme yaptığını, ödenen bedelden davalı ile aralarında yapılan sözleşmeye göre davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek ödenen 11.514,29 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte rücuan davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının ödediği bedeli davalı tarafla aralarındaki sözleşmeye istinaden rücu hakkı olduğu gerekeçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.