Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19968 Esas 2014/11295 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19968
Karar No: 2014/11295
Karar Tarihi: 08.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19968 Esas 2014/11295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taşıt giremez levhasının bulunduğu yerden anayola paralel yola ters yönden girerek, kavşağa yaklaştığında başka bir araçtan inen ve yolun karşısına geçen katılana, tırın şoför kapısı bölümünden çarpması sonucu, katılanın yüzünde sabit iz oluşturacak şekilde yaralanmasına neden olmuştur. Sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşulları bulunarak Taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/1, 89/2-d, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak olay nedeniyle tam kusurlu olan sanık hakkında asgari hadden uzaklaşmak gerektiği gözetilmemiş ve cezası TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılmamıştır. Karar, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiği yönünde itirazların reddiyle onanmıştır.
TCK’nın 89/1 maddesi kapsamında taksirle yaralama suçu işlendiği, 89/2-d maddesi kapsamında ise kişinin kusurunun mahiyetine ve/veya kusurun ağırlığına göre 2 yıldan 4 yıla kadar hapis ve para cezası ile cezalandırılacağı belirtilmektedir. TCK’nın 62/1 maddesi ise taksirle işlenen suçlarda ceza verilebilmesi için sebep olan unsurun su

12. Ceza Dairesi 2013/19968 E. , 2014/11295 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-d, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki tır ile gündüz vakti, taşıt giremez levhasının bulunduğu yerden anayola paralel yola ters yönden girerek, kavşağa yaklaştığında başka bir araçtan inen ve yolun karşısına geçen katılana, tırın şoför kapısı bölümünden çarpması sonucu, katılanın yüzünde sabit iz oluşturacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu gözetilmeksizin tayin olunan cezasının TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılmaması ve olay nedeniyle tam kusurlu olan sanık hakkında temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi hususları aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.