MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kağızman Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 14/11/2017 tarih ve 2017/92-2017/234 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava konusu meblağ 23.279 TL"nın altında bulunduğundan 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanunla değişik 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra
dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı nezdinde bitkisel ürün sigorta poliçesi kapsamında sigortalı bulunan kayısı bahçelerinde 2010 yılı Nisan ayı sonlarında kayısıların meyve bağlama döneminde don hasarı meydana geldiğini, bu kapsamda yapılan ekspertiz çalışmasında hasar oranı "0" olarak belirtilmesine rağmen, mahkeme aracılığıyla yapılan tespitte bahçelerdeki hasarın tespit edildiğini ileri sürerek, şimdilik 7.500,00 TL"nın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 07.08.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile 76.729,00 TL"nin faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, sigortalı ürünlerde teminat kapsamında bir don hasarına rastlanmadığını, çiçeklenme döneminde yaşanan don zararının teminat kapsamı dışında olduğunu, müvekkilinin yokluğunda ve tek taraflı olarak yapılan tespit sonucu alınan bilirkişi raporunun delil olarak değerlendirilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacının taşınmazlarında bulunan kayısı ağaçlarında don sebebiyle zarar meydana geldiği, zararın 76.729,20 TL olarak tespit edildiği, davalı vekili tarafından ıslah edilen miktarlar yönünden alacağın zamanaşımına uğradığı yönünde itirazda bulunulmuşsa da dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1268. maddesi ile ıslah tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 1420. maddesi hükmü ve Devlet Destekli Bitkisel Ürün Sigortası Genel Şartları’nın tazminatın ödenmesi başlığı altında yer alan B.7. maddesi bir arada değerlendirildiğinde iki yıllık zamanaşımının son hasat tarihinden önce başlamayacağı, son hasat tarihinin bir kısım poliçelerde 16.08.2010, 841688 nolu poliçede ise 15.08.2010 tarihi olduğu ve ıslah tarihi olan 07/08/2012 tarihi itibariyle ıslah edilen miktar yönünden zamanaşımının dolmadığı ve iptal zeyili kapsamında davacı adına 18.399,34 TL alacak kaydedildiği, dava dilekçesindeki bedel ile ıslah edilen bedelin toplamından davacı adına alacak kaydedilen tazminat miktarının mahsubu gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 58.329,86 TL"nın davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine, kabul edilen tutarın 7.500,00 TL"sine dava tarihi olan 08/06/2010 tarihinden, bakiye 50.829,86 TL"sine ise ıslah tarihi olan 07/08/2012 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, devlet destekli bitkisel ürün sigorta poliçesine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece verilen karar Dairemizin 03.11.2016 tarih 2015/10395 Esas 2016/8700 Karar sayılı ilamı ile “… Mahkemece, bu husus üzerinde durularak, prim iadesi yapılmış ise iade edilen tutarın tazminat tutarından indirilmesi gerekirken, davalı şirketçe rizikonun gerçekleştiği bilinerek zeyilname düzenlendiği şeklindeki yanılgılı değerlendirme ile davalı tarafın bu hususa ilişkin talebinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiş…” gerekçesi ile bozulmuştur. Mahkemece, bozma uyarınca karar verilmiş ise de her ne kadar zeyilnamelerde 3.434,33 TL, 8.495,20 TL, 4.247,60 TL, 2.222,21 TL’nın davacının lehine alacak kaydedildiği ifade edilmişse de, davalı anılan meblağların davacıya ödendiğine dair herhangi bir ispat vasıtası sunmamıştır. Bu bakımdan iadesine karar verilen prim tutarının tazminattan indirilmesi yerinde olmamış, kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.