Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3785 Esas 2020/4269 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3785
Karar No: 2020/4269

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3785 Esas 2020/4269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, mahkeme davacı-davalı erkeğin tazminat talepleri yönünden, davalı-davacı kadının ise tazminatların miktarı yönünden temyiz başvurusunu incelemiştir. Mahkeme, erkeğin tüm temyiz itirazlarının haklı olmadığı sonucuna vararak, davalı-davacı kadının taleplerini kabul etmiştir. Ancak, tazminat miktarının az olduğu gerekçesiyle daha uygun bir miktar belirlenmesi gerektiğine hükmedilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi uyarınca daha hakkaniyetli bir tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtilerek, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerine atıfta bulunulmuştur.
Detaylı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi: Maddi tazminatın miktarı hakkında, tarafların ekonomik durumu, boşanmaya sebep olan olaylardaki kusur durumu, tazminatın alım gücü, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamı gibi unsurlar göz önünde bulundurularak, hakkaniyetin gerektirdiği miktar takdir edilir.
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Yasanın uygulanmasında, haklar ile yükümlülükler arasında uygun bir

2. Hukuk Dairesi 2020/3785 E. , 2020/4269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve tazminat taleplerinin reddi yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle kadına kusur olarak yüklenen birlik görevlerini yerine getirmeme vakıasının erkek tarafından ispatlanamadığının, bu nedenle bu vakıanın kadına kusur olarak yüklenemeyeceğinin, yine de mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusur durumları dikkate alındığında erkeğin ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, erkeğin tüm, kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı-davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Mustafa"ya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Sevim"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.09.2020 (Pzt.)