MAHKEMESİ : ADIYAMAN İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/10/2011
NUMARASI : 2009/408-2011/695
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti alacağı, fazla mesai ücreti ile maaş alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde hizmet akdinin 05.09.2009 günü mesai bitimi feshedildiğini iddia ederek dava açmış, ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda fiili sonlandırma yerine kayıtlara dayalı olarak 28.10.2009 tarihinin dikkate alınarak hizmet süresinin hesaplandığı görülmekle kararın taleple bağlılık ilkesine aykırı olduğu anlaşılmıştır.
3-Nitekim ücret alacağının da 05.09.2009 tarihine kadar hesaplanması gerekirken talep aşılarak fazla hesaplanması da isabetsizdir.
4-Mahkemece ıslah dilekçesinde faiz talep edilmemesine karşın ıslah ile artırılan miktarlara faize hükmedilmesi de yerinde değildir.
5-Kıdem tazminatı için uygulanan faizin kamu bankalarınca 1 yıllık uygulanan en yüksek mevduat faizi ile sınırlandırılması isabetsizdir.
6-Dairemizce, iş sözleşmesinin feshinde ödenmesi gereken izin ücreti, geniş anlamda ücret içinde değerlendirilmemiş ve 4857 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde sözü edilen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilemeyeceği kabul edilmiştir (Yargıtay 9.HD. 24.10.2008 gün 2007/30158 E, 2008/28418 K.). O halde, izin ücreti için uygulanması gereken faiz, yasal faiz olmalıdır.
Buna bağlı olarak, Mahkemece yıllık ücretli izin alacağına yasal faiz oranı yerine banka mevduat faiz oranın uygulanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.