Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1243 Esas 2020/3774 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1243
Karar No: 2020/3774
Karar Tarihi: 27.02.2020

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1243 Esas 2020/3774 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, mahkeme ilk kararında bazı işçilik alacaklarını hüküm altına almış fakat Dairenin bozma kararı sonrasında fazla mesai talebini reddetmiş ve izin alacakları için hüküm kurulmuştur. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır ve kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Bu sebeple temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kalan fazla çalışma ve izin alacağı hüküm altına alındığından, davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1243 E. , 2020/3774 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 11.12.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 11.11.2015 tarihli kararı, Dairemizin 24.04.2019 tarihli ilamıyla, fazla çalışma ve izin alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında fazla mesai talebi reddedilmiş ve davacının 2.455,25 TL izin alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 24.04.2019 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma ve izin alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, 27.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.