Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6570 Esas 2019/1464 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
5271 sayılı CMK"nin 5728 sayılı Kanun’la değişik 231/5. maddesi uyarınca hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak, yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. Sanığın suçtan doğan zararı taksitler halinde ödediğini söylemesi nedeniyle, ilgili vergi dairesinden zararın ödenip ödenmediğinin sorulması, sonucuna göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden; adli sicil kaydına göre suç tarihi itibarıyla engel sabıkası olmayıp, yargılama aşamasındaki tutum ve davranışları dikkate alınarak hakkında takdiri indirim maddesi uygulanan, kişiliği ve davranışları nedeniyle tekrar suç işlemeyeceği kanaatiyle cezası ertelenen sanık hakkında “gözlemlenen kişiliği yapısı, suçun işlenmesindeki özellikler ve verilen ceza miktarı dikkate alınarak” şeklindeki çelişkili ve yasal olmayan gerekçeye dayanılarak ve eksik araştırma ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.