Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16473 Esas 2021/5658 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16473
Karar No: 2021/5658
Karar Tarihi: 27.04.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16473 Esas 2021/5658 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesine eklenen düzenleme sanık lehine hükümler içermektedir. Ayrıca, 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca etkin pişmanlık uygulaması kovuşturma aşamasında mümkün hale gelmiştir. Bu nedenle, ilgili yasal koşulların kontrol edilerek mahkemenin uygulama yapması gerekmektedir. Ancak mahkeme, hükümde takdiri indirim uygulanırken yanlış bir maddeye atıfta bulunmuştur ve adli para cezasının paraya çevrilmesi de doğru şekilde yapılmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerini iptal etmesi sonrası, bu maddenin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Nihayet, dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerektiği halde, tasfiyesine de hükmedilmiştir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Yasal koşullar: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi, 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi (eklenen düzenleme), 5607 sayılı Yasa'nın 5/2. maddesi (eklenen fıkra), 5607 sayılı Yasa'nın geçici 12. maddesi (2. fıkra).

7. Ceza Dairesi 2018/16473 E. , 2021/5658 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2. Temel gün adli para cezası tayin edilip, artırım ve indirim nedenleri uygulandıktan sonra gün adli para cezasının paraya çevrilmesi gerektiği kuralının gözetilmemesi,
3. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. maddesi yerine 62/2. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4. 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5. Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın tasfiyesine de hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.