Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/11070 Esas 2019/932 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11070
Karar No: 2019/932
Karar Tarihi: 09.01.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/11070 Esas 2019/932 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum edildiği ancak hakaret suçundan mahkumiyet kararının bozulması gerektiği belirtilmiştir. Temyiz taleplerinin reddedildiği kararda, görevi yaptırmamak için direnme suçuyla ilgili olarak sanıkların suçu işlediği, cezaların kanuni bağlamda uygulandığı ve temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği sonucuna varılmıştır. Öte yandan, hakaret suçuna ilişkin olarak aleniyet unsurunun gerçekleşmediği ve sanık hakkında yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle mahkumiyet kararının bozulması gerektiği belirtilmiştir.
İlgili kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- Türk Ceza Kanunu'nun 265/1-a maddesi (görevi yaptırmamak için direnme suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 125/4. maddesi (hakaret suçunda aleni olma şartı)

18. Ceza Dairesi 2016/11070 E. , 2019/932 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizi üzerine yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturan eylemleriyle ilgili ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanıklar ... ve ..."ın ileri sürdüğü temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki onama düşüncesine uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkındaki hakaret suçundan mahkumiyet kararlarının temyizine yönelik incelemeye gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
a) Apartman koridorunda gerçekleştirilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun gerçekleşmediği gözetilmeden TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
b) Oluşa ve dosya içeriğine göre sanık ..."nin atılı hakaret suçunu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin inandırıcı delil bulunmadığı halde, yerinde olmayan ve yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz talebi yerinde görülmüş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.