Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/2541 Esas 2022/7736 Karar Sayılı İlamı

Karşılıksız çek düzenleme suçundan sanık ...'ın 5941 Çek Kanunu'nun 5/1 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddeleri gereğince 36.280,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... İcra Ceza Mahkemesinin 21/02/2018 tarihli ve 2016/481 esas, 2018/154 sayılı kararını müteakip sanık müdafiinin yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 13/09/2018 tarihli ve 2016/481 esas, 2018/154 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ... İcra Ceza Mahkemesinin 12/11/2018 tarihli ve 2018/203 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 14/12/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2022 tarihli ve KYB. 2021/157604 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, ... İcra Ceza Mahkemesince verilen 21/02/2018 tarihli kararın sanığa doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereği tebliğe çıkartıldığı, tebliğ mazbatasının muhataba tebliğ imkânsızlığı nedeniyle mahalle muhtarına yapıldığının anlaşıldığı, ancak gerekçeli kararın tebliği çıkaran mahkemece doğrudan 21/2. madde ihtaratlı şekilde yapılması mümkün olmadığı gibi, tebligatın yapılmasının neden imkânsız olduğu da mazbatadan anlaşılmadığı, öte yandan, tebliğden yaklaşık bir ay sonra haberdar olan sanık müdafiince, mahkûmiyet hükmüne karşı tebligat usulsüzlüğü nedeniyle yargılamanın yenilenmesi talepli bir dilekçenin mahkemeye sunulduğunun da görülmesi karşısında; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun kanun yolunun belirlenmesinde yanılma başlıklı 264. maddesine göre; sanık müdafiince sunulan dilekçenin başlığı her ne kadar yargılamanın yenilenmesi olsa da mahkemece dosyanın istinaf incelemesi için ilgili Bölge Adliye Ceza Dairesine gönderilmesi gerekirken, başvurunun itiraz yolu açık olmak üzere reddine karar verildiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Yasasının 10/1. maddesinde yer alan “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. …” şeklindeki düzenleme karşısında, önce sanığın bilinen en son adresine tebligat gönderilmesi, bu adreste tebligatın yapılamaması halinde, 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesi uyarınca tebligata, Tebligat Yasasının 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği cihetle, dosya kapsamına göre, ... İcra Ceza Mahkemesinin 21.02.2018 tarih, 2016/481 Esas – 2018/154 Karar sayılı kararının sanığın adres kayıt sistemindeki adresine doğrudan 7201 sayılı Yasanın 21/2. maddesine göre tebliği usulsüz olup, bu haliyle kesinleşmiş bir kararın varlığından bahsedilemeyeceği ve 5271 sayılı CMK’nin 311/1. maddesi uyarınca da kesinleşmemiş bir karar hakkında yargılamanın yenilenmesinin de söz konusu olamayacağından, ... İcra Ceza Mahkemesinin yargılamanın yenilenmesi isteminin reddine dair 13.09.2018 tarih, 2016/481 Esas – 2018/154 Karar sayılı kararı gibi, bu karara itirazın reddine dair ... İcra Ceza Mahkemesinin 2018/203 D.İş sayılı kararının da hukuki değerden yoksun olduğu ve kanun yararına bozma istemine konu edilemeyeceği anlaşıldığından,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, CMK'nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 14.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.