Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18862 Esas 2014/11204 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18862
Karar No: 2014/11204
Karar Tarihi: 07.05.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18862 Esas 2014/11204 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum olmuştur ve karar temyiz edilmiştir. Sanığın kusurunun yoğunluğu ve yaralı sayısı nazara alınarak temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşıldığı belirtilmiştir. Ancak, temel cezanın belirlenmesinde sanığın amaç ve saiki gerekçesine dayanılmaması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle karar kanuna aykırı bulunarak bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen konuda hüküm düzeltme yapılarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK 89/4,TCK 62/1,TCK 50/1,TCK 52/2-4,TCK 53/6,TCK 61/1 (g).

12. Ceza Dairesi 2013/18862 E. , 2014/11204 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
üküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu olarak 4 kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında kusurunun yoğunluğu ve yaralı sayısı nazara alınarak temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe tamyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "sanığın amaç ve saiki" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “sanığın amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.