Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/19868 Esas 2013/21618 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/19868
Karar No: 2013/21618
Karar Tarihi: 18.09.2013

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/19868 Esas 2013/21618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya 3.525 TL alacak davası açılmış, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vererek 738 TL'nin davalıdan tahsiline hükmetmiş. Davalı avukatı bu kararı temyiz etmiş fakat karar tarihi itibariyle temyiz parasal sınırı olan 1.820 TL'yi aşmadığı için HUMK'nun 427/2 maddesi gereğince temyiz hakkı bulunmadığı belirtilerek temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı kanun ile değiştirilen HUMK'nun 427/2 maddesi
- 5236 sayılı kanunun 19. maddesi

13. Hukuk Dairesi 2013/19868 E. , 2013/21618 K.

"İçtihat Metni"

... vekili Avukat ... ile .. vekili Avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 26.02.2013 gün ve 438-64 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 3.525,00 TL alacağın tahsilini istemiş, mahkemece, 26.02.2013 tarihinde davanın kısmen kabulüne 738,00 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.820,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 18.09.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.