Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma, Suç üstlenme
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkûmiyet,
Sanık ... hakkında TCK"nın 270/1-1, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."in ve suç üstlenme suçundan sanık ..."ın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-c maddesine uygun olarak, suçun işlendiği yer ve zaman diliminin gösterilmemiş olması; mahallinde tamamlanması mümkün yazım eksikliği olarak kabul edilmiş olup; olay günü saat 18:45 sırasında, sanık ... sevk ve idaresindeki otomobil ile.... Mahallesi, .... Sokak üzerinde seyri sırasında olay mahalline geldiğinde, olaydan iki saat sonra yapılan ölçüme göre 181 promil alkollü olması nedeniyle yol kenarında duran yaya mağdur ..."e çarptığı olayda, basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanan mağdurun sanıktan şikayetçi olmadığı ve TCK"nın 89/5. maddesine göre, basit nitelikteki yaralanmaların bilinçli taksir hali de dahil olmak üzere takibinin şikayete bağlı olduğu dikkate alındığında; TCK"nın 44. maddesi gereğince sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasında bir isabetsizlik görülmemiş, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan temel ceza tayin edilirken olaydan 2 saat sonra 181 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık hakkında alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ..."in, cezanın fazla olduğuna, sanık ..."ın, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, beraatine karar verilmesi gerektiğine ve lehine hükümlerin uygulanmadığına ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların yargılama giderlerinden eşit olarak sorumlu tutulmaları gerekirken, infazda tereddüte neden olacak şekilde sanıktan tahsiline karar verilmesi suretiyle CMK"nın 326. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün (C) fıkrasının 8. bendinden sonra gelen yargılama giderine ilişkin son bentte yer alan “sanıktan tahsili” ibaresinin hükümden çıkartılması ile yerine "sanıklardan eşit olarak tahsili" ibaresinin yazılması suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.