Cezaevine uyuşturucu madde sokmak - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/906 Esas 2019/3921 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER
Mahkeme : DİYARBAKIR 5. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Cezaevine uyuşturucu madde sokmak
Hüküm : Mahkûmiyet


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilen dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanığın başka suçtan tutuklu olan oğlunun bulunduğu ceza infaz kurumuna tutuklu oğlu için getirmiş olduğu eşyaların kurum görevlilerince kontrolü esnasında atılı suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirilmiş olması, bu şekilde sanığın atılı suçu işlediği ve suçun tamamlanmış olması karşısında, sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nın 35. maddesi uygulanarak indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayini;
2-Sanık hakkında temel hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belirlenmesine karşın, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,
3-Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4.maddesi uyarınca “taksitle tahsiline” karar verildikten sonra; “taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği” hususunun belirtilmesiyle yetinilmesi gerektiği halde, “taksitlerden birisi süresinde ödenmediği takdirde geriye kalan taksitlerin tamamının bir defada tahsiline ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” karar verilerek TCK’nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
4-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.