MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı gerçek kişi vekili ve davalı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı, ... Köyünde bulunan taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, 3402 sayılı Kanunun 14 ve 17. maddelerinin gerçekleştiğini, taşınmaza uzun yıllardır zilyet olduğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesine göre adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, zilyetlik koşullarının davacı yararına gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı gerçek kişi vekili tarafından esasa, davalı ... Yönetimi vekili tarafından vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, tescil istemine ilişkindir.
Yörede 1942 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan orman kadastro çalışması ile 1982 yılında 1744 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp, 11.06.1982 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması vardır.
Arazi kadastrosu 1954 yılında yapılarak kesinleşmiş, 2000 yılında 2859 sayılı Kanuna göre pafta yenileme çalışması yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli taşınmazın resmî belgelerde yeşil renkli alanda kaldığı, yüksek eğimli, deliceden aşılanmış zeytin ağacı ve kısmen kızılçam ağaçlık yerlerden olduğu, deliceden aşılanmış zeytinliğin makilik olup, yüksek eğimli makiliklerin 6831 sayılı Kanunun 1/J maddesi gereğince orman sayılan yerlerden olduğu, taşınmaz 1942 tarihli tahdidin dışında kalmış ise de, orman tahdidi 4785 sayılı Kanunun yürürlüğünden önce yapıldığı anlaşıldığına ve davacı gerçek kişinin davasının reddine karar verilmesinde, yine harcı tamamlattırılmadığından keşifte belirlenen değere göre değil, dava dilekçesindeki değere göre Orman Yönetimi yararına vekâlet ücreti takdir edilmesinde bir isabetsizlik olmadığı anlaşıldığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla 1086 sayılı H.U.M.K."nun 438. maddesi gereğince ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere ayrı ayrı yükletilmesine 10/12/2013 günü oy birliği ile karar verildi.