12. Ceza Dairesi 2020/4447 E. , 2021/4681 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :...Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ... hakkında; 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK’nın 62, 52/2-4, 53,54. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- İzinsiz kazı yapmak suçundan sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ...hakkında; beraat
6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ...’ün mahkumiyetine, izinsiz kazı yapmak suçundan sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ...’nın beraatine ilişkin hükümler, katılan vekili ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Germencik Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2015 tarih, 2011/54 Esas, 2015/939 Karar sayılı incelemeye esas ilamı ile sanık ... hakkında, 2863 sayılı Kanunun 67/1. maddesi gereğince mahkumiyet hükmü tesis edildiği anlaşılmakla;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanununun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği ve tebligat evrakında, tebliğ olunun evrakı tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnamenin binanın kapısına yapıştırıldığına dair tespitin bulunmadığı gözetilmeksizin,
Sanık ...’in yokluğunda verilen 01/10/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçen sanığın 08/12/2011 tarihli duruşmada beyanı alınırken bildirdiği en son adresi esas alınarak bila tebliğ iade edilen tebligat bulunmadığı halde, doğrudan mernis adresine “Mernis Adresi” ibareleri ile Tebligat Kanununun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı, sanık ...’e gerekçeli karar usulüne uygun tebliğ edilerek, tebliğ belgesinin ve kararı temyiz etmesi halinde temyiz dilekçesi ve düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte iade edilmesinin temini için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
