Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2520 Esas 2020/2281 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2520
Karar No: 2020/2281
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/2520 Esas 2020/2281 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2019/2520 E.  ,  2020/2281 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
    TÜRK MİLLETİ ADINA


    Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
    KARAR
    Dava, davacının 2001 yılından 15/12/2012 tarihine kadar davalılara ait işyerinde geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece Dairemizin 08/05/2017 tarihli 2016/1198 Esas sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda davacının hizmet akdiyle çalıştığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Hizmet akdi, ücret, bağımlılık ve zaman unsurlarını taşımalıdır. Sigortalılığın oluşumu yönünden gerekli olan zaman unsuru, iş görecek kişinin belli bir zaman dilimi içerisinde, hizmetini işverenin emrine hasretmesidir. Bu zaman dilimi günün tüm süresini kapsayabileceği gibi, günün veya haftanın belli saatlerine de hasredilebilir. Haftanın veya ayın belli gün ve saatlerinde dahi çalışma söz konusu olabilir. Sigortalı sayılabilme yönünden gerek ücretin kendisi, gerekse ödenme biçim ve yöntemi zorunlu bulunmamaktadır. Son olarak hizmet akdinin bağımlılık unsuru ise çalışanın, hizmetini belli bir zaman dilimi içerisinde, işverenin emrinde ve onun vereceği direktif doğrultusunda gerçekleştirmesidir. İşverence gösterilen işlerin, çalışan tarafından, işveren emir ve direktiflerine uygun olarak görülmesi gerekir. Somut olayda,davacının davalılara ait yediemin deposunda geçen çalışmasının tespitini istediği, davacı adına tespitini talep ettiği dönemde kesintili ve kısmi olarak bir kısım hizmetlerinin davalı işverenler tarafından Kuruma bildirildiği, dosyaya sunulan haciz tutanaklarında,bildirilen dönemin dışında da çalışması bulunduğunu gösterecek şekilde davacının adının geçtiği, Dairemizin bozma ilamı sonrası dinlenen ve adliyede yazı işleri müdürü ,icra müdürlüğünde katip olarak çalışan tanıkların, davacının sürekli olarak davalıya ait yediemin deposunda bulunduğu, davalı işyerine ne zaman gitseler davacıyı orada gördükleri,kendilerinin bildiği kadarıyla işyerinin sürekli elemanı olduğu,hatta davalıya ait yediemin deposunun anahtarının davacıda bulunduğu,muhafaza için davalıyı aradıklarında tüm organizasyonu davacının yaptığı şeklinde beyanları bulunduğu,buna göre davacı açısından hizmet akdinin bağımlılık unsurunun gerçekleştiği açıktır. Buna göre, davanın kabulüne karar vermek gerekirken, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine15/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.