4. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/4793 Karar No: 2019/2399 Karar Tarihi: 17.04.2019
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/4793 Esas 2019/2399 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2018/4793 E. , 2019/2399 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 19/02/2015 gününde verilen dilekçe ile cismani zarar sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/12/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. Dava, haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... vasisi tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, davalıların müvekkilini yüzüne tuz ruhu dökmek suretiyle yüzünde sabit iz oluşturacak şekilde yaraladıklarını, davalıların eylemleri sebebiyle haklarında ceza yargılaması yapılarak mahkumiyetlerine karar verildiğini, olay sebebiyle müvekkilinin uzun süre tedavi gördüğünü, toplum içine çıkamaz hale geldiğini ve büyük acılar yaşadığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur. Davalı ... vasisi vekili, davanın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuş, diğer davalılar cevap dilekçesi sunmamıştır. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosyanın incelenmesinde; davalıların davacıyı yaralama eyleminin 08/06/2005’te gerçekleştiği, davalılar hakkında ceza yargılaması neticesinde yüzde sabit iz kalacak şekilde yaralama eylemi sebebiyle mahkumiyetlerine karar verildiği, kararın derecattan geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır. Buna göre, davalılar hakkında ceza yargılamasında uygulanan hüküm nazara alındığında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e maddesi uyarınca sekiz yıllık zamanaşımına tabi olduğu dikkate alındığında suç(olay) tarihi ile dava tarihi olan 19/02/2015 arasında dava zamanaşımı dolmuştur. Bu nedenle davanın zamanaşımı sebebiyle reddi gerekirken davalı ... vasisinin süresinde zamanaşımı def’inin reddine karar verilmek suretiyle işin esasına girilerek kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davalı ... yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.