Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4998 Esas 2018/2154 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4998
Karar No: 2018/2154
Karar Tarihi: 26.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/4998 Esas 2018/2154 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçu nedeniyle verilen mahkumiyet kararını incelemiştir. Dosyadaki kanıtlar doğrultusunda suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, mahkemede yaşanan usul ve yasalara aykırılıklar nedeniyle karar bozulmuştur. Bu usul ve yasalara aykırılıklar şunlardır: yakınanın değişen beyanlarına rağmen neden üstünlük tanındığı açıklanmamıştır, sanığın zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle avukatlık ücretinin sanığa yükletilmesi Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'ne aykırıdır ve ceza hesaplama hatası yapılmıştır. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150. maddesi, savunma görevlendirilmesi nedeniyle avukatlık ücretinin sanığa yüklenmemesi gerektiğini belirtmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi, ceza indirimi yapılırken hükümlünün durumuna göre indirim oranları belirlemektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ise, bozulan kararların yeniden yargılama yapılmak üzere bozulacağını ifade etmektedir. 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 326. maddesi ise, Yargıtay'ın bozma kararına uymak zorunda olunduğunu belirtmektedir.

6. Ceza Dairesi 2015/4998 E. , 2018/2154 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17.Ceza Dairesinin 01/07/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Olay günü saat 16.10 sıralarında yakınanın eşkal bilgilerini verdiği bir kişinin karşıdan gelerek kolyesini çektiği, yakınanın kolyeyi tuttuğu, bu kişinin iki eli ile kolyeye asıldığı ve kopartarak aldığı, kendisini sokak başında bekleyen sanık ile birlikte kaçtığı dikkate alındığında, yakınanın olayın sonrasında sıcağı sıcağına alınan ve tanık anlatımları ile desteklenen beyanına karşın yargılama aşamasında değişen beyanlarına hangi nedenlerle üstünlük tanındığı denetime olanak verecek şekilde açıklanıp, tartışılmadan genel geçişli değerlendirmelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5271 sayılı Yasa"nın 150. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

3-Kabule göre de;

5237 sayılı TCK"nın 62. maddesinin uygulanması sırasında 1/6 oranında indirim yapılırken 2 yıl 2 ay 20 gün yerine, 1 yıl 14 ay 20 gün hapis verilmesi suretiyle hesap hatası sonucu daha az cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son.maddesinin gözetilmesine, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.