MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalı ... Belediyesinde aracılığıyla kadrolu (daimi) sıvacı unvanı ile 24.03.2014 tarihinde göreve başladığını, göreve başladığından beri sigorta primlerinin ve maaşların eksik yatırıldığını, davalı işveren tarafından hiçbir sebep gösterilmeksizin ve sözlü olarak sonlandırıldığını, feshin geçersizliğini, işe iadesini, fesihten itibaren boşta geçen süre ücreti veişe başlatmama tazminatının işverenden tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 24.03.2014 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçtiği artık geçici işçi olmadığı, toplamda altı aydan fazla çalıştığı, bu sebeple hakkında 5620 sayılı Kanun"un uygulanamayacağı değerlendirilerek iş sözleşmesinin geçerli ve haklı bir sebeple feshedilmediği gerekçesiyle işe iadesine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosya kapsamında davalı belediyeya ait "24.03.2014 tarihinde belediyemizde kadrolu işçi olarak atamanız yapılmıştır.” ibaresini içerir yazı ile davalının kadroya geçiş işlemi yapılmıştır. Davalı belediyenin 27.06.2014 tarihli yazısı ile 5620 sayılı Kamuda Geçici İş Pozisyonlarında Çalışanların Sürekli İşçi Kadrolarına veya Sözleşmeli Personel Statüsüne Geçirilmeleri, Geçici İşçi Çalıştırılması ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun"un 3. maddesinin c bendi gereğince beş ay yirmidokuz günlük süreyi tamamladığından iş sözleşmesinin askıya alındığı belirtilmiştir.
5620 sayılı Kanun"un 1. maddesinde de, bazı kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan geçici işçilerin sözleşmeli personel pozisyonlarına veya sürekli işçi kadrolarına geçirilme şartı ve yöntemi düzenlenmiştir. Buna göre maddede belirtilen kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan işçinin sürekli işçi kadrosuna geçirilmesi için 2006 yılı içerisinde usulüne uygun olarak vizesi yapılmış geçici iş pozisyonlarında toplam altı ay veya daha fazla süreyle geçici işçi olarak çalışmış olmak gerekir.
5620 sayılı Kanun"un 3. maddesine göre ise, bu kanunun yayımı tarihinden itibaren 1. madde kapsamındaki idare, kurum ve kuruluşlarda geçici iş pozisyonlarında işçi çalıştırılamaz. Ancak mevsimlik ve kampanya işleri ile orman yangınıyla mücadele hizmetlerinde bir malî yılda altı aydan az olmak üzere vize edilecek geçici iş pozisyonlarında işçi çalıştırılabilir. Bu şekilde çalıştırılacak işçiler için her malî yılda maddede belirtilen mercilerden geçici iş pozisyon vizesi alınması zorunludur. Söz konusu vize işlemi yapılmaksızın geçici işçi çalıştırılamaz ve herhangi bir ödeme yapılamaz. İl özel idareleri ile bunların müessese ve işletmelerinde (Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş olan şirketler hariç) bu fıkra hükümlerine göre geçici işçi çalıştırılabilmesine ilişkin usûl ve esaslar İçişleri Bakanlığı tarafından belirlenir.
5620 sayılı Kanun"un geçici 1. maddesinin birinci fıkrasına göre de “Bu Kanunun 1. maddesinde belirtilen şartları taşımadıkları için sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçişi yapılamayan ve bu kanunun 3. maddesi kapsamına girmeyen geçici işçiler, ilgili idare, kurum ve kuruluşlarca bir malî yılda altı aydan az olmak üzere ve bu Kanun"un 3. maddesinde belirtilen usûle göre vizesi yapılacak geçici iş pozisyonlarında çalıştırılmaya devam olunabilir.” Aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise “Sözleşmeli personel statüsüne geçmeyi kabul etmeyenler, 2006 yılındaki çalışma sürelerini aşmamak kaydıyla bu Kanun"un 3. maddesinde belirtilen usûle göre vizesi yapılacak geçici iş pozisyonlarında istihdam edilmeye devam olunurlar.”
Somut olayda, davacının iş sözleşmesi, 5620 sayılı Kanuna göre geçici işçilerin bir mali yıl içerisinde en fazla beş ay yirmidokuz gün çalıştırılabileceği gerekçeleriyle askıya alınmıştır. Dayanak ise kadrolu işçiliğe dair düzenlemenin işçi nakleden mahalli idarelerin nakil sonrasında oluşan işçi sayısında beş yıl süreyle artış yapılamayacağı gerekçesiyle iptalidir. Ancak bu belirlemenin doğruluğu araştırılmamış, doğrudan işçinin kadrolu olduğu tespiti ile karar verilmiştir. Mahkemece davanın kabulü ile davacının işe iadesine karar verilmiş ise de, yapılan araştırma eksik ve hüküm kurmaya yeterli bulunmamaktadır.
Mahkemece, öncelikle davacının 29.04.2014 tarihinde geçici yada sürekli işçi kadrosunda istihdam edilip edilmediği tereddüte yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulmalıdır. Ardından davacının anılan tarihte geçici işçi olarak istihdam edildiğinin anlaşılması halinde davalı ..."nin norm kadro sayısı belirlenmeli, norm kadroda açık bulunduğu takdirde, bu açıklığın hangi usulle doldurulması gerektiği, davalı ..."nin 5620 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği tarihten sonra mevsimlik ve kampanya işleri dışında geçici işçi istihdam etme imkan ve yetkisinin bulunup bulunmadığı hususları İçişleri Bakanlığı"ndan sorulmalı, kanuna aykırı geçici işçi çalıştırılması söz konusu ise Bakanlık tarafından bu konuda yapılan denetimler sonucunda ne tür bir karar verildiği ve varsa bu konudaki soruşturma evrakı getirtilerek mevzuata aykırı istihdamın söz konusu olup olmadığı açıklığa kavuşturulmalıdır. Yapılacak araştırma sonucunda, iş sözleşmesinin mevzuata aykırı ve yetkisiz bir şekilde oluşturulması söz konusu ise hukuki işlemin geçersizliği sonucuna bağlı olarak davanın reddine karar verilmelidir. Ayrıca davacının kanuna uygun şekilde geçici işçi statüsünde istihdam edildiğinin anlaşılması halinde iş sözleşmesinin kanun gereği askıya alınmasının fesih olarak değerlendirilmeyeceği de gözetilerek oluşacak sonuç dairesinde bir karar verilmelidir. Mahkemece, anılan hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.