MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen ve 6136 sayılı Kanunun 15/1. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık genel dava zamanaşımının suç tarihi olan 23.12.2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazı, yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8.maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müşteki ...’ın 19.12.2004 günü saat 03:00 sıralarında uyuduğunu, aynı gün saat 07:30 sıralarında ise, evinde hırsızlık yapıldığını fark ettiğini söylemesi, olay tarihinde de güneşin 07:14’de doğduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesine uygun olarak, eylemin geceleyin işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında lehe kanun değerlendirmesi yapılırken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile uygulama yapılması,
2-5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanunun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/2, 522(Pek Fahiş), 59. maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanık ...’nın, suç tarihinde belirlenemeyen vakitte müşteki ...’ın üç katlı evinin 2. kat balkonuna merdivenle çıkıp, balkon penceresini zorlayarak açıp içeriden iki adet cep telefonu, içinde 5000 TL bulunan çanta, çeşitli ziynet eşyası ve 48 KZ 048 plakalı araca ait kontak anahtarını alıp, haksız yere elinde bulundurduğu kontak anahtarı ile mezkur plakalı aracı çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 62, 53/1. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Kanunun 116/1,62, 53/1. ve 151/1, 62, 53.maddelerine uyan konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, bu suçlar yönünden CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip, sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Kanunun yeniden belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.12.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.