Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9810 Esas 2019/2623 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9810
Karar No: 2019/2623
Karar Tarihi: 26.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/9810 Esas 2019/2623 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanığın, aracı zilyetliğinde bulundurup bulundurmadığının araştırılmadığı ve hüküm kurulurken eksik inceleme yapıldığı gerekçesiyle dosya incelenerek bozulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir hüküm olduğu ve bu konunun yeterince gözetilmediği de belirtilmiştir. Mahkeme kararının bozulması ve ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunması karara bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nın 142/1-e maddesi (hırsızlık suçu)
-Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması)
-5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi (BOZMA kararı)
-1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi (ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunması)

13. Ceza Dairesi 2018/9810 E. , 2019/2623 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Aracın resmi sahibi olan ..."ın beyanı alınarak zilyet zincirinden hareketle olay tarihinde aracı kimin kullandığının belirlenmeye çalışılarak sanığın olay günü aracı zilyetliğinde bulundurup bulundurmadığının araştırılarak sonucuna göre değerlendirme yapılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Katılana ait inşaattan demirlerin çalındığının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
2-Tekerrüre esas alınan Gaziantep 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/387 esas, 2012/542 karar sayılı kararıyla sanık hakkında kurulan hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş olması karşısında, tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 26.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.