MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan, TCK"nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ve 3.000 TL adli para cezası,
Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması suçundan, TCK"nın 165/1, 52/2, 53.maddeleri uyarınca 1 yıl hapis cezası ve 2.400 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ve temyiz dışı sanık ..."in, katılan ..."in işyerine müşteri olarak gittikleri, sohbet esnasında işyerindeki malzemelerin ... Tekstil adlı şirkete gönderileceğini öğrendikleri, gece yarısına doğru tekrar işyerine gelen sanıkların ... Tekstil"den geldiklerini söyleyerek 1480 adet Levis marka tişörtü araca yükleyip götürdükleri, ardından sanık ..."a 2.500 TL bedelle sattıkları iddia olunan olayda ;
1-Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK 53 ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın savunmasında, malları pazarlık yaparak aldığını, suç eşyası olduğunu bilmediğini beyan ettiği ve savunmasının aksine atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediği anlaşıldığından, beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.