Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3515 Esas 2020/15850 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3515
Karar No: 2020/15850
Karar Tarihi: 17.12.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3515 Esas 2020/15850 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine hükmetmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen cezaya yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen cezalarda hesap hatası yapılmış ve sanığa eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu durumda, hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanunlar olarak, sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 142/2-h ve 168/1. maddeleri uyarınca belirlenen ceza aldığı belirtilmiştir. Aynı Kanun'un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında ceza indirimi yapılmıştır. Mala zarar verme suçuna yönelik adli para cezası ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereği doğrudan hükmolunmuş ve temyiz edilemez hale gelmiştir.

2. Ceza Dairesi 2020/3515 E. , 2020/15850 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 168/1.maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 8 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken, 1 yıl 4 ay 20 gün yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini,karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.